Тахауи Ахтанов

«Адамның реніші тамшыдай жиналып, шарасынан асып төгілетін кез болады. Сол сияқты кісінің бір кездегі біреуге деген ықыласы жіңішкеріп барын, үзіліп кетеді.

еш нәрсе жоқ па, қалай? Әй, қайдам

Жұқа қызғылт тепсініп тұратын қоңырқай жүзі, ай сәулесінен ақшылданып, мұнарланып тұр. Осы күңгірт мұнар әлі де құлпыра қоймай, бүрін жаңа аша бастаған гүлдей қатқылдау қыз өңін жұмсартып, үлкен қара көзін айқындай түседі. Ойы толқып тұрған Ержан тура қарауға жүрексінгендей, бірде қыз белін қапсыра қысқан жез тоғалы қайыс белбеуге, бірде жіңішке қыз саусақтары көрініп тұрған сұр шинельдің жең ұшына қарайды.

Қайғылы бала қатарынан бөлініп, бұрын көптің бірі болса, енді көптің көз тіккен, қабағын баққан қарасына айналады екен. Оның қасіретінің лебі төңірегін шарпып жүреді — ол келе жатқанда балалардың айқай-шуы, күлкісі тыйыла қалады. Осылай ащының арасында аузыда бір тиіп қалған тәттідей сәбидің қайғылы көңіліне мақтаныш енеді.

Қайғылы бала қатарынан бөлініп, бұрын көптің бірі болса, енді көптің көз тіккен, қабағын баққан қарасына айналады екен. Оның қасіретінің лебі төңірегін шарпып жүреді — ол келе жатқанда балалардың айқай-шуы, күлкісі тыйыла қалады. Осылай ащының арасында аузыда бір тиіп қалған тәттідей сәбидің қайғылы көңіліне мақтаныш енеді.

Қайғылы бала қатарынан бөлініп, бұрын көптің бірі болса, енді көптің көз тіккен, қабағын баққан қарасына айналады екен. Оның қасіретінің лебі төңірегін шарпып жүреді — ол келе жатқанда балалардың айқай-шуы, күлкісі тыйыла қалады. Осылай ащының арасында аузыда бір тиіп қалған тәттідей сәбидің қайғылы көңіліне мақтаныш енеді.

осы көппен бірге болғым келеді — сонда ойым да орнықтырақ, көңілім де тоғырақ болатынын білем.

«Әрбір жан иесінің жарық дүниеге осынша ана ғазабымен келетінін жұрт ойлай ме екен?» Бұл ой маған кейінірек келді. Ал, сол кезде әр сәті жылдан артық созылған қиналыс пен азаптан өзге еш нәрсені білген де, сезген де жоқпын

Алдымен көзі түсіп айналдыратын еркектер емес пе. Ендеше біз солардың жетегінде кетеміз де, ғашық болдық деп өзімізді алдарқатамыз.

Адам деген қызық — ay, біреуді жақсы көрсең, оның өзі ғана емес, бүкіл төңірегі, киген киімі, ұстаған мүлкіне дейін ыстық болады екен.