Frank Herbert

Mentat’ın Birinci Kanunu'nu aktardım: 'Bir süreç durdurularak anlaşılamaz. Anlama, sürecin akışıyla birlikte hareket etmeli, ona karışmalı ve onunla birlikte akmalıdır.' Bu onu tatmin etmiş göründü."

Muad'Dib çok hızlı öğreniyordu çünkü aldığı ilk eğitimin konusu "nasıl öğrenmeli?" idi. Ve ilk ders, öğrenebileceğine dair kendine güvenmekti.

İnsanı insanlardan ayrılmak üzer, bir yer yalnızca bir yerdir."

Onun için yas tutmalıyım. Bir şeyler hissetmeliyim.
Ama tek hissettiği şuydu; işte önemli bir gerçek.

varlığının nesnel kesinliğinde

Yeni bilincinin yalnızca bir başlangıç olduğunu ve geliştiğini algıladı.

Çölde damıtıcı giysisi olmadan gölgede oturan bir adamın, vücut ağırlığını koruyabilmek için günde beş litre suya ihtiyacı vardır. Damıtıcı giysinin vücuduna değen kaygan, yumuşak yüzeyini hissetti ve yaşamlarının bu giyeceklere nasıl bağlı olduğunu düşündü.

Bu şeyleri yapan kültür, hiç kimsenin şüphelenmediği derinlikleri olduğunu gösteriyor."

Bizim için bir yol olabilirdi, şu anda gereken bahar arzı garantiye alındığı sürece acayipliğimin tanıdık bir yüksek değer olarak kabul edilmesi.

Üzüntüden yoksun olduğunu hala hissedebiliyordu... Mentat yöntemine benzer bir şekilde verileri ele alan, değerlendiren, hesaplayan ve yanıtlar ileri süren zihninden ayrılmış o bomboş yer.
Ve bugüne kadar, benzer çok az zihnin hakim olduğu bir veri servetine sahip olduğunu şimdi anlıyordu. Ama bu, içindeki o boş yere katlanmasını kolaylaştırmıyordu. Bir şeylerin paramparça olması gerektiğini hissediyordu. Sanki içinde kurulmuş bir saatli bomba mekanizması vardı. Paul istese de istemese de, çalışmaya devam edecekti.