Młody żołnierz powrócił z wojny do chaty, gdzie mieszkali jego bracia. W drodze spotkał diabła, który bezskutecznie kusił go i namawiał do złego. Chociaż młodzieniec był odważnym oraz uczciwym człowiekiem, bracia kazali mu odejść z rodzinnej ziemi, ponieważ nie przyniósł bogactw, na które czekali. Na drodze żołnierza po raz drugi stanął diabeł. Zaproponował mu zakład — jeśli przez siedem lat będzie posłuszny życzeniom diabła, będzie już zawsze bogaty i nie straci duszy. Jeśli umrze, zanim upłynie wyznaczony czas, znajdzie się w mocy szatana. Żołnierz zdecydował się przyjąć wyzwanie.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm — Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje — zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
