Edebiyat Kulesi

Sıradan bir soru: ötedünyasız başlarla nasıl taşınır budünya?

Yeryüzüne soruyorum: sen de, sık sık, iç çeker misin?

İnsanın bir yeri durmadan kanıyor;

Kelime, insan’dan daha kadîm ya.
Başımızın üzerinde Kitabımızı bunun için taşıyoruz.

Hâlâ yaşıyor olmamız: az şey mi?

Ama, insan, şu çocuk yüzünü hemen ora­cıkta cebine koyabilir.

Susuzluktan çatlamış toprak nasılsa, İs­tanbul’un yüreği de öyle!

Herşey devriliyor birbirinin üstüne.

Eşya egemen insana; bize kim ağlayacak?
Kadınlar; yüzünü olduğu gibi taşıyan he­men hemen yok. Boya desteğinde ne kadar yürünebilir ki!

Aslında, her insanın yüzü, atlas mı at­lastır.