In 2019 werd Darya Safai (°1975) voor de N-VA verkozen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In dit boek beschrijft ze hoezeer de politieke en culturele ontwikkelingen in dit land verweven zijn met haar eigen verleden in de Islamitische Republiek van Iran. De oorlog tussen Israël en Hamas, islamisme, terreuraanslagen, fake feminisme, westerse zelfhaat, migratie en integratie, de vrijlating van Olivier Vandecasteele, de aanzet tot een bevrijdende revolutie in haar geboorteland… Het heeft allemaal met elkaar te maken.
Na haar opsluiting in de kerkers van de ayatollahs ontvluchtte Darya Safai met haar man de islamitische dictatuur van Iran en kreeg de kans om in België een zinvol leven op te bouwen. Ze studeerde hier tandheelkunde en werkte vijftien jaar als tandarts.
Maar ze wou meer doen om de waarden en de identiteit van haar nieuwe thuisland te beschermen.
Als ervaringsdeskundige maakt Darya zich grote zorgen over de toekomst van de westerse democratieën. Zijn wij kritisch en veerkrachtig genoeg om te weerstaan aan de vele bedreigingen en uitdagingen? Hoe kunnen we het obscurantisme van de islam een halt toeroepen?
Voor Darya zijn vrijheid en democratie helemaal niet vanzelfsprekend. Ze zet zich actief in om die mee te verdedigen. Ze voert haar strijd met gevaar voor eigen leven. Ze werd verschillende keren bedreigd en staat onder toezicht van de veiligheidsdiensten.
Darya Safai schreef eerder twee boeken: Lopen tegen de wind (2015) en Plots mocht ik niet meer lachen (2018).
