Martı Jonathan Livingston

"Sevgili Fletch! Gözlerinle gördüklerine inanma. Dış görünüştür onlar yalnızca, sınırlıdır. Kavrayışınla bak, öğrendiklerinin bilincine var, ve böylece uçmanın yolunu bulacaksın."

Bilgisizlikten sıyrılıp çıkabiliriz, kendimizi mükemmel, zeki ve yetenekli yaratıklar haline getirebiliriz. Özgür olabiliriz! Uçmayı öğrenebiliriz

Sürüden biri olmaya karar verdiği için rahatlamıştı. Artık öğrenme isteğine gem vurmaya gerek kalmayacaktı. Ne yeni girişimler olacaktı ne de yeni başarısızlıklar. Ne hoştu, düşünmemek ve kıyıdaki ışıklara doğru karanlıkta uçmak ne hoştu!

tüm bedeniniz düşüncenizin ta kendisinden başka bir şey değildir."

Çok yalın şeylerden söz ediyordu Jonathan: Uçmak bir martının doğal hakkıdır, özgürlük varlığının özündedir. İster boş inançlar ve gelenekler, isterse sınırlamanın herhangi bir biçimi, özgürlüğü kısıtlayan ne varsa kaldırıp atılmalıdır."

Çok yalın şeylerden söz ediyordu Jonathan: Uçmak bir martının doğal hakkıdır, özgürlük varlığının özündedir. İster boş inançlar ve gelenekler, isterse sınırlamanın herhangi bir biçimi, özgürlüğü kısıtlayan ne varsa kaldırıp atılmalıdır."

"Kaldırıp atılmalı mıdır?" diye bir ses yükseldi kalabalıktan. "Bu sürü yasası olsa bile mi?"

"Tek gerçek yasa, özgürlüğe gidendir. Başka yasa yoktur."

Sürü Yasası der ki, dışlanmış olan asla geri dönmez ve onbin yıldır bir kez olsun bozulmamıştı bu yasa.

Cennet ne bir zamandır, ne de bir mekan. Cennet yetkinliğin ta kendisidir."

Uçmak, bir yerlerden bir yerlere ulaşmak için kanat çırpmaktan ibaret olamaz. Bunu bir ... bir sivrisinek bile yapabilir!

Yaşamın anlamını, daha yüce bir amacını bulan ve ona ulaşmaya çabalayan bir martıdan daha sorumlu biri olabilir mi? Binlerce yıldır balık kafaları kovalayıp durduk, ama şimdi bir yaşama nedenimiz var-öğrenmek, keşfetmek, özgür olmak!