Mijn religie is: als je iets te zeggen hebt, zeg het dan. Als je daarbij moet schreeuwen, dan is dat kennelijk nodig. Zolang je maar geen geweld gaat gebruiken.
Elisabeth. Zeventien jaar en boos. Boos op haar vader, die vertrokken is. Boos op het macho-Italië waar ze woont. Op haar moeder en haar slome vriend. Op de leraren, op haar klasgenoten. Boos op zichzelf, want haar zusje is dood en dat is haar schuld.
Beth zegt wat ze denkt. Ze kan het niet helpen. Dus wordt ze door leraren de klas uit gestuurd, belandt ze op het politie bureau en krijgt ze ruzie met iedereen in haar omgeving.
Op een dag barst ze los in een razende monoloog over de moderne samenleving en de positie van vrouwen. Een mede leerling filmt het en zet het resultaat op YouTube. Binnen de kortste keren wordt `De woede-uitbarsting van Beth een grote hit Christian Frascella won met zijn debuut Ik ben de sterkste de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs 2011. In De woedeuitbarsting van Beth zet Frascella opnieuw een krachtig hoofdpersonage neer dat je, al schopt ze overal tegenaan, binnen enkele bladzijdes in je hart sluit.
De pers over Ik ben de sterkste:
`In zijn debuutroman Ik ben de sterkste heeft Christian Frascella een meesterlijke vertelstem geschapen. Karel Berkhout in NRC Handelsblad
