Affedicilik… Ahlaki bir erdem… İnsani bir incelik… İnsanın iç dünyasında “sürekli salınım halindeki gönül sarkacı”nın, yakalamaya uğraştığı, -denge ve kıvam— hali. Belki de hayat denen uzun, karmaşık öykünün asıl temellerinden biri. Olup biteni, farklı bir şekilde kavrama ve karşılama biçimi… İlahi alemden beşeri aleme uzanan ve bu şekilde, iki alem arasında karşılıklı bir anlam köprüsü kuran, sonra hayatın içinde adalet ve merhamet eksenli bir bilgeliğe, hikmetli duruşa imkan veren efsunlu bir coğrafya. Sınırlarına ulaşmanın, sınırlarında dolaşmanın, o sınırların uzandığı çizgileri kestirmenin, genişletmenin ve o sınırlar içersinde kalmanın zor ama zorunlu olduğu engin bir -hal coğrafyası— bu. Ve bu coğrafyanın, oldukça etraflı ve derinlikli bir –anlam haritası— var…
