De Waldseemüllerkaart bevestigde dat Europa van de Middeleeuwen in de Nieuwe Tijd was overgegaan; van een wereld waarin men zich voorstelde hoe de aarde eruit zou (moeten) zien, naar de wereld waarin ontdekkingsreizigers als Marco Polo, Columbus en Amerigo Vespucci de grenzen verkenden. De kaart was lange tijd onvindbaar, een mythische graal waar cartografen tevergeefs naar zochten. Tot er in 1901 een exemplaar werd gevonden. Het vierde werelddeel vertelt over die beroemde kaart. Het vierde werelddeel beschrijft hoe de wereld met iedere ontdekkingsreis groter en vollediger werd. En over hoe die kaart eeuwen later plotseling weer opdook in een Duits kasteel.
