Marcel van Roosmalen is een meester in het observeren van de kleinste onbenulligheden, en die beschrijft hij vervolgens zo raak en typerend dat de lezer de situatie direct voor zich ziet. De beste reportageschrijver van Nederland schrijft in Ik ben (s)normaal over gewone en minder alledaagse zaken, of het nu om zijn ouders gaat, een taxichauffeur, voetbalclub Vitesse of een beroemde zanger. Zijn columns zijn hilarisch en onvergetelijk. Je zou je erom bescheuren als het tegelijkertijd niet zo droef was en erom janken als het niet zo grappig was.
