‘Waar ik het meest van hou in deze verhalen is dat ze berichten van het einde van de wereld zijn, en dat blijkt een verrassend herkenbare plek.’ – This American Life
Een man die zonder pardon hulpeloze kinderen uit voortuinen steelt. Een verleidster die achter die ene man aan gaat die ze juist niet krijgen kan. Een roedel overbodige jongens die zich verschuilen in een duister woud en daar met elkaar strijden om hun volgende maaltijd. Drie vrienden in een roeiboot die reddeloos verdwalen op een meer. Een vraatzuchtig monster dat een kantoorpand binnendringt. Een einzelgänger die de zondvloed misschien zo erg nog niet vindt.
Dit zijn de personages die Cooks verhalen bevolken. Dit is de wereld die zij schetst, waarin onder de alledaagse werkelijkheid de donkere, verslindende kracht van de natuur schuilgaat.
‘Deze verhalen zijn als het kijken naar een Picasso: bizar, grappig, extreem, maar herkenbaar genoeg om een van-om-de-hoek realiteit op te roepen.’ – Téa Obreht, auteur van De tijgervrouw van Galina.
‘Haar verhalen werken als lachspiegels: ze vervormen de werkelijkheid op duistere en lachwekkende wijze.’ – Harper’s Magazine
‘Een goede vuistregel: als Cook het heeft geschreven, lees het dan!’ – The Boston Globe
