Neksus

Katolička crkva je, na primer, institucija s relativno slabim autokorektivnim mehanizmima

Bez autokorektivnih mehanizama umiru i institucije. Ti mehanizmi počinju shvatanjem d

Drugim rečima, naučnu revoluciju je pokrenulo otkriće neznanja

Ta vrsta poverenja u rad ljudi koje nikada niste upoznali bila je očigledna u naučnim udruženjima kao što su bili Kraljevsko društvo u Londonu za unapređivanje prirodnjačkog znanja, osnovano 1660. godine, i francuska Akademija nauka, osnovana 1666, zatim u naučnim časopisima kao Philosophical Transactions of the Royal Society (1665) i Histoire de l’Académie Royale des Sciences (1699), te izdavačima naučnih dela kao što su bili tvorci Enciklopedije (1751–1772).

Tako je, posle mnogo nadvlačenja oko toga koja bi rabinska mišljenja trebalo uneti, a koja zanemariti, u III veku kanonizovana Mišna, nova sveta knjiga.32

Kako je Mišna sticala više autoriteta od samog biblijskog teksta, Jevreji su počeli da veruju da Mišna nikako ne može biti ljudsko delo. Nadahnuće za nju moralo je isto poteći od Jehove, ili ju je možda nepogrešivo božanstvo čak i sačinilo lično. Danas mnogi ortodoksni Jevreji čvrsto veruju da je Mišnu Jehova predao Mojsiju na Sinajskoj gori i da je zatim predavana usmeno s pokolenja na pokolenje sve dok u III veku nije zapisana.33

Avaj, čim je Mišna kanonizovana i isprepisivana, Jevreji su počeli da se raspravljaju oko tačnog tumačenja Mišne. A kad je postignuta saglasnost oko tumačenja Mišne i kad je između V i VI veka to tumačenje kanonizovano u vidu Talmuda, treće svete knjige, Jevreji su počeli da se spore oko tumačenja Talmuda.34

prvi put objavljeno 1543. godine, početni tiraž od četiri stotine primeraka ostao je nerasprodat, i drugo izdanje je izašlo tek 1566, u sličnom malom tiražu. Treće se pojavilo 1617.

Kopernikovog dela O kruženju nebeskih tela,

Kao drugo, i još važnije, brojni prepisi iste knjige sprečavali su ma kakvo prepravljanje teksta. Ako su postojale hiljade istovetnih prepisa na mnogim mestima, svaki pokušaj da se promeni makar jedno jedino slovo u svetom zakoniku mogao je lako da se razobliči kao prevara.

Prema ortodoksnom jevrejskom učenju, Bog je lično predao Mojsiju na Sinajskoj gori čitav prvi deo Biblije, Toru. Mnogi rabini tvrde da je Bog Toru – Mojsijevo petoknjižje – stvorio u sam osvit vremena, tako da su je čitali i proučavali čak i biblijski likovi koji su živeli pre Mojsija, kao Adam i Noje.26

Krajem II veka n. e. postignuta je među jevrejskim rabinima po svemu sudeći saglasnost oko toga koji su tekstovi deo biblijskog kanona, a koji ne, ali rasprave o tom pitanju i o tačnim formulacijama, načinu pisanja i izgovoru svakog teksta nisu konačno razrešene sve do mazoretskog doba, između VII i X veka n. e.23