Yeddi Gözəl

Sanma ki, dayağı yox ədalətin,
Yer, göy qulluğunda durmuşdur mətin.

Varsa da güllərin əgər tikanı,
Qorumaq üçündür yalnız bostanı.

Hər kimin olarsa Allah pənahı,
Odur xoşbəxtliyin əbədi şahı.

Qızılgül olmasa qırmızı hərgah,
Güllərin içində sayılmazdı şah.

Orada insanla əvvəl gəzərlər,
Aldadar, qorxudar, sonra əzərlər.
Doğru oxuyarlar, əyri çalarlar,
Ə1 tutar, quyuya sonra salarlar.

Gərəkdir axtaram elə bir çara
Ki, qurdun ağzından qoyun qurtara.
Hər kəs zor göstərsə işində əgər,
İşinin nizamı pozular gedər.

Yaxşıydı, yamandı, köçdü dünyadan,
Ölünün dalınca danışmaz insan.

Hər kim ki, saf sudan içsə bir gilə,
Əyilib içinə tüpürməz belə.

Etmə, dedim sənə, gəl, pis fıkirlər
Ki, sonra əlindən baş verməsin şər.

Xoşuna gəlməyən işləri xaqan
İndi özü tutdu, sevindi düşman.