Petra's peilloze verdriet heeft haar vervreemd van haar omgeving. Alleen een schoolvriendin en een collega blijven haar trouw. Ze slikt haar verdriet in en haar rouwproces komt tot stilstand. Een klagelijk melodietje blijft in haar hoofd zeuren en ze krijgt de pianopartij van Fauré's Sicilienne maar niet onder de knie. Uit onoplettendheid botst ze met haar fiets tegen een auto. De ontmoeting met de hulpvaardige chauffeur opent de weg naar nieuwe vrienden, maar kan ze hem ook vertrouwen?