Senin Allah demen, O’nun buyur demesi sayesindedir…
Senin yalvarışın, Allah’ın senin ruhuna haber uçurmasındandır…
Senin çabaların, çareler araman, Allah’ın seni kendine yaklaştırması, ayaklarındaki bağları çözmesindendir…
Senin korkun, sevgin, ümidin Allah’ın lütfünün kemendidir…
Senin her ‘Yarabbi’ demenin altında, Allah’ın “buyur” demesi vardır…
Gafilin, cahilin caninin, bu duadan uzaktır. Çünkü ‘Yarabbi’ demeye izin yok ona. Ağzında da kilit vardır, dilinde de…
Zarara uğradığı zaman, ağlayıp, sızlamasın diye Allah ona dert, ağrı, sızı, gam, keder vermez…
Bununla anla ki, Allah’a dua etmeni, O’nu çağırmanı sağlayan dert, dünya saltanatından çok ama çok daha iyidir…
Dertsiz dua soğuktur. Dertliyken yapılan dua gönülden ta derinden kopar…