Scenariusze końca FRAGMENT

Za młodu człowiek pamięta swoje krótkie życie w całej jego skończoności. Później pamięć to strzępy i łaty

Fikcja przejścia – to nasz sposób odnotowania wiary, że koniec ma raczej charakter immanentny niż natychmiastowy; odzwierciedla brak wiary w zakończenia, nieufność wobec przypisywania historii do tej czy innej epoki. Nasza własna epoka nie zwiastuje niczego pozytywnego, tylko przejście”

W obu kierunkach życie niknie w ciemności. W ciemności tonie jego początek, ciemność spowija jego koniec. Ciemność ta rodzi w nas obawy, nadzieje, najrozmaitsze afekty. Pod ich wpływem powstaje wiara, poezja, metafizyka. Religia, sztuka i metafizyka są wrogimi siostrami. To z ciemności wybiegające i w ciemność biegnące życie człowiek chciałby wpisać w układ, w którym stałoby się dla niego pojmowalnym