Kum ve Köpük

Arzulamak yaşamın yarısıdır; umursamazlık ise ölümün yarısıdır.

Adını koyamayacağınız bir şükran duyuyor ve nedenini bilemediğine yanıyorsan, o zaman sen gerçekten büyümekte olan şeylerle birlikte büyüyorsun ve daha büyük bir kişiliğe doğru yükseliyorsun.

Gün be gün kendini yenilemeyen aşk, bir alışkanlık haline gelir ve sonra da esarete dönüşür.

Kadınların çoğu erkek yüreğini ödünç alır; içlerinden pek azı ona sahip olabilmiştir.

Kurbağalar öküzlerden daha yüksek sesle böğürebilirler ama ne tarladaki karasabanı çekebilirler, ne değirmenin taşını döndürebilirler ve ne de onların derisinden ayakkabı olur.

Gevezeleri yalnızca sağırlar kıskanır

Bir insan sana açıldığı kadar değil; içinde sakladığı, sana açılamadığı kadardır.

Bu yüzden onu anlamak istiyorsan ne söylediğine değil, ne söylemediğine kulak vermeye çalış

Kadehim boşaldığında, onun boşluğunu sineye çekerim; ama yarıya kadar doluysa, yarısı boş diye içerlerim.

Hayatın adaletine karşı nasıl nankörlük edebilirim, yerde yatanların düşleri hani o kuş tüyü yataklarda uyuyanların düşleri kadar güzel olduktan sonra?

Anımsama bir buluşma şeklidir.
Unutkanlıksa özgürlük.

Ölüm yaşlılara yeni doğmuş bebeklere olduğundan daha yakın değildir; yaşam da öyle.