'IJdelheid der ijdelheden, het is al ijdelheid onder de zon,' zegt Prediker. Het boek Prediker gaat over de zinloosheid van het leven, over eenzaamheid en over verlies. Aangenomen wordt dat de schrijver, Prediker, een pseudoniem is van koning Salomo, die regeerde over Israël van ca. 975 tot 925 voor Chr. Prediker treft ons als een verlicht, weldenkend mens, iemand die zich op oudere leeftijd afvraagt wat het leven de moeite waard maakt en daarop als antwoord geeft: onze jeugd, en het plezier in ons werk. En daar meteen aan toevoegt: maar wat blijft daarvan over? De mens wordt oud en sterft, en alles wat hij in zijn levensjaren heeft opgebouwd, zal verloren gaan. Salomo is een wijze koning, maar ook een man die teleurgesteld is in de liefde en een vader die teleurgesteld is in zijn nakomelingen. De sombere slotsom dat alles nutteloos is, wordt weersproken door het boek zelf, dat inmiddels drieduizend jaar lang aan miljoenen mensen de troost biedt van gedeelde eenzaamheid. * Aangevuld met het Boek der Spreuken, het Hooglied, en het Boek der Psalmen.* De boeken zijn onderdeel van de Statenbijbel. De eerste druk hiervan verscheen in 1637 in Dordrecht en heeft grote invloed gehad op de vorming van een Nederlandse standaardtaal. De tekst komt rechtstreeks uit het Grieks en Hebreeuws, en ook dat is bijzonder. Tot dat moment waren Nederlandse bijbels vertalingen van andere vertalingen. De boeken zijn niet alleen een bron van filosofische en religieuze inspiratie, maar vormen ook een hoogtepunt van de wereldliteratuur. De taal is prachtig en rijk aan beelden, gezegdes en uitdrukkingen die nog elke dag worden gebruikt.