Donald Elis nigdy nie był typem romantyka, ale kochał swoją żonę. Lubił z nią rozmawiać, dzielić myśli i zwyczajnie spędzać życie. Od pewnego czasu dostrzegał w zachowaniu Heleny niepokojące znaki. Kobieta przeżywała jakieś strapienia, z którymi nie chciała się dzielić. Coraz więcej czasu małżonkowie spędzali samotnie, a Donald widząc łzy spływające po twarzy żony, nie wiedział jak może pomóc. Nie spodziewał się jednak tego, że wkrótce przeczyta jej pełen emocji, pożegnalny list. Nieszczęśliwa Helena opuściła męża i schroniła się na Wyspie Smutku. Mówiono, że to azyl dla chorych na nieukojoną miłość i tęsknotę. Donald słyszał, że mało kto wraca z wyspy, a jeśli już — to z zamąconym umysłem lub jako wrak człowieka. Czy mężczyźnie uda się odnaleźć żonę i odkryć powody ucieczki? Jakie tajemnice skrywa Wyspa Smutku?
Tadeusz Konczyński (1875–1944) — polski poeta, dramatopisarz, scenarzysta. Uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był wielkim propagatorem piłki nożnej, opiekunem i mecenatem pierwszych klubów piłkarskich. W latach 1914–1918 redagował „Ilustrowany Tygodnik Literacki". Swoje utwory literackie i krytyczne publikował na łamach prasy. Tworzył komedie i dramaty o tematyce psychologicznej i historycznej. Był też autorem licznych powieści obyczajowych i psychologicznych. W 1913 roku opublikował swoją najbardziej znaną powieść fantastycznonaukową “Ostatnia godzina”.
