Bostan, Doğu edebiyatının elden ele, dilden dile dolaşan en büyük eserlerindendir. Tasavvuf anlayışını yansıtan bu yapıtta insanı insan yapan sevgi, açık yüreklilik, alçakgönüllülük gibi erdemler övülür; bunların her şeyden üstün olduğunu gösteren öyküler anlatılır.
İrfani öğretinin şiirsel taşıyıcıları, Mevlana, Şeyh Galib ve diğerlerinde görüldüğü üzere, mecazi bir dille konuşur. Şirazlı Sadi’de ise böyle sembolik ve şiirsel bir sesten ziyade; dolaysız, yalın ve ‘gerçekçi’ bir eda buluruz. Osmanlı medreselerinin başlıca ders kitabı olan Bostan, gerçekçi, hikmetli ve şiirseldir. Temaları ve bu temaları işleyiş tarzı bakımındansa hem geleneksel, hem güncel, hem de hakikidir.
