Hz. Muhammed ve İslamiyet – 1

‘Ey ihtiyaçları karşılayan, sıkıntıları kaldırıp ferahlatan Allah’ım! Herşeyi öğretilmeden bilen, her nimeti istenilmeden, esirgemeden veren Sensin![

Kur’ân-ı Kerîm’i iki kapak arasında toplayan ilk kişi, o idi” demiştir.

Abdullah b. Mes’ud:
“Habeşlilere ait bir kitap görmüştüm ki, onlar onu Mushaf diye anıyorlardı” deyince, Mushaf ismini verdiler.

Hz. Ebu Bekir, Kur’ân-ı Kerîm sahifelerini biraraya derletip toplattığı zaman:
“Ona, bir isim veriniz!” dedi.

Kur’ân-ı Kerîm’in Mushaf Haline Getirilişi ve Nüshalarının Çoğaltılışı
Peygamberimiz Hz. Muhammed Aleyhisselamın vefatından sonra vuku bulan Yemâme savaşında Kur’ân-ı Kerîm hâfızlarından bir haylisinin şehit düşmesi, Kur’ân-ı Kerîm sahifelerinin biraraya toplanmasına sebep olmuştur.
Vahiy katiplerinden Zeyd b. Sâbit

Kur’ân-ı Kerîm’in âyetlerinin sayısında, sûre başlarındaki Besmeleyi o sûrenin âyetlerinden sayıp saymamak, âyetlerdeki durak yerlerinde görüş birliğine varamamak gibi sebeplerle, altı binden sonrasında ihtilaf edilmiştir.
İbn Abbas’a göre, Kur’ân-ı Kerîm âyetlerinin toplamı altıbin altıyüz altmışaltıdır.

Kur’ân-ı Kerîm’in en uzun sûresi Bakara, en kısa sûresi de Kevser sûresidi

Sûre; lügatta, yüksek derece ve mertebeye, büyük bir şehri kuşatan sûra benzetilerek, Kur’ân-ı Kerîm’in de en az üç âyetten müteşekkil, hususi bir isim taşıyan müstakil bölümlerinden her birine de sûre denilmiştir

Kur’ân-ı Kerîm’in isimlerinden olan “Kur’ân” sözü, aslında masdar olup kıraat etmek, okumak demektir.

Cebrail Aleyhisselam her yıl Ramazan ayında, her gece gelir, Ramazan’ın sonuna kadar Kur’ân-ı Kerîm’i Peygamberimiz Aleyhisselamla mukabele eder; yani o okur, Peygamberimiz Aleyhisselam dinler, Peygamberimiz Aleyhisselam okur, Cebrail Aleyhisselam dinlerdi.
Peygamberimiz Aleyhisselamın vefat ettiği yılda ise, bu mukabele iki kere yapılmıştı.