Pamiętniki Adama i Ewy

Wraz z powstaniem świata i człowieka pojawia się czas mierzony na wiele sposobów. Stwórca, jako byt transcendentny znajduje się poza wymiarem czasoprzestrzennym. W Pamiętniku Ewy pojawia się także pojęcie nieśmiertelności, a odnosi się ono do modlitwy błagalnej, wznoszonej przez narratorkę do Boga: „Ta modlitwa jest nieśmiertelna i nie zniknie, dopóki będzie trwać ludzki rodzaj”. Ewa konfrontuje więc teraźniejszość – momentalność ludzkiego istnienia i doświadczenia – z wiecznością trwania ludzkich pokoleń.