David Winner schreef een fantastisch artikel over de oorzaken en voorbodes van de Brexit: zoals altijd vindt David in het voetbal zijn metaforen. ‘Het Voetbal en de Brexit’ is een gepassioneerde, bittere en intelligente analyse van de nieuwe vreemdelingenhaat in het Verenigd Koninkrijk, voor het eerst weer zichtbaar als hooliganism tijdens het Europees kampioenschap in Frankrijk.
Deze quote uit de Daily Mail op de ochtend van de WK-finale van 1966 had in het stuk kunnen staan als voorbeeld voor de manier van kijken van de moderne Engelse voetbalfan:
‘If the Germans beat us at our national game today, we can always console ourselves with the fact that twice we have beaten them at theirs.’
Behalve een groot aantal andere lezenswaardige stukken, zie Zeger van Herwaarden over Abdelhak Nouri, vragen we aandacht voor een opnieuw uitstekend schrijversportret door Arthur van den Boogaard.
Hij laat Tim Parks vertellen over zijn wanhopige en uiteraard mislukte pogingen om Adriaan van Dis te overtuigen van het belang van het voetbal. Ook bezocht Parks Inter-Feyenoord, april 2002 in San Siro, waar hij sympathiseerde met de Rotterdamse spelers. Parks wist zelfs nog dat Thomas Rzasa toen linksback stond. En Zoetebier op doel.
Henk Spaan, Matthijs van Nieuwkerk, Hugo Borst
