De ongezonde manier waarop wij van jongs af aan getraind waren in het bewaken van geheimen, vormde de vruchtbare grond voor ons leven na dat met mijn vader.
In Familiegeheimen vertelt Astrid Holleeder openhartig en meeslepend over het leven dat zij en de andere leden van de familie — moeder Stien, dochter Miljuschka, zus Sonja en haar kinderen Richie en Francis — leiden, voor en tijdens het proces tegen Willem Holleeder. Maar vooral is er ruimte om na te denken over een leven daarna.
Hoe neem je afscheid van een gezinslid? Hoe leef je met gevoelens van schuld, angst en verraad; hoe verhoud je je in een nieuwe gezinsformatie tot elkaar en tot de buitenwereld, en hoe kijk je naar de toekomst?
In gesprekken met haar therapeute geeft Astrid Holleeder volledige openheid over haar diepste zielenroerselen, en zijn we getuige van de hernieuwde band met haar dochter Miljuschka, over wie ze nog niet eerder schreef.
Splitsen komt doordat je niet geleerd hebt een mens in zijn totaal te ervaren, met zijn goede en zijn slechte kanten, en toch het vertrouwen te behouden.
Familiegeheimen — het slot van een trilogie, samen met Judas en Dagboek van een getuige — is een pleidooi voor een bestaan dat niet bepaald wordt door anderen. Een leven waarin Astrid Holleeder het heft in eigen hand neemt, en kiest voor de liefde en niet voor de haat.
'Wat ga je nu doen?'
'Even naar Mil. Ik moet haar een vraag stellen, die ik haar nog niet heb durven stellen. En dan kan ik verder met mijn leven.'