Odkrywca nowych lądów czy zaborca — prawda zależy od tego, kto opowiada historię.

Ziemia, Wenus i Mars są planetami o podobnej wielkości — i na każdej z nich rządzi człowiek. Podbój Kosmosu był możliwy dzięki imponującemu rozwojowi technologii, która jednak nadal opiera się na parze i mechanice. W przestrzeni wypełnionej eterem pojawia się niebezpieczeństwo. Ludzki gatunek stał się obiektem ataku sprytnego roślinnego gatunku. Hrabia Ashley B. Brownhole, potentat medialny z Wenus, szuka sojuszników w walce z inwazyjnym przeciwnikiem. Pomoc przychodzi z niespodziewanej strony — od rybokształtnych Alonbee i Inverrie, którzy są zdolni do abstrakcyjnego myślenia.

Pisarstwo Jana Maszczyszyna, pełne absurdu i groteski, z pewnością podbije serca i umysły miłośników prozy Lewisa Carrolla czy Philipa K. Dicka.

Trylogia Solarna

Stało się: ludzkość podbiła Układ Słoneczny. Jednak mimo gigantycznego postępu technologicznego mentalnie cywilizacja nadal tkwi w XIX wieku. Najcenniejszym produktem eksportowym Ziemi są ciemnoskórzy niewolnicy z Afryki, a rozwarstwione społeczeństwo jest zarządzane przez zblazowanych arystokratów. Czy ludziom w takiej kondycji uda się odeprzeć atak inteligentnego roślinnego gatunku?

Jan Maszczyszyn (ur. 1960) — pochodzi z Bytomia, w 1989 r. postanowił przeprowadzić się do Australii. Jest autorem wielu opowiadań i książek z gatunku fantasy. Może pochwalić się tytułem laureata (obok Andrzeja Sapkowskiego) konkursu miesięcznika „Fantastyka” — został uhonorowany za opowiadanie „Ciernie”. Publikował m.in. w magazynach „Fantastyka”, „Felix Antologia” czy „Odgłosy” oraz w publikacjach zbiorowych, m.in. „Spotkanie w przestworzach — antologia młodych”.

Światy Solarne