Geveze

Hayata Dair

Notify me when the book’s added
To read this book, upload an EPUB or FB2 file to Bookmate. How do I upload a book?
Eski bir söz vardır, söz uçar yazı kalır diye. Bizim işimiz sözledir tam on dört senedir her gün bir şeyler anlattık sizlere dilimiz döndüğünce. Sorun ne anlattın diye? Uçtu gitti ama bu kitaptakiler hep kalacak. Belki de ileride bir gün mesela yirmi yıl sonra biri sahaflarda bu kitabı bulup alacak… Düşüncesi bile heyecan verici… Son olarak da sizlere bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Son on dört yılda bana yaşattıklarınız ve sevginiz için…
This book is currently unavailable
67 printed pages
Publication year
2003
Have you already read it? How did you like it?
👍👎

Impressions

  • b0981019126shared an impression4 years ago
    👍Worth reading

  • Hasan Tanrıkoloğlushared an impression4 years ago
    👍Worth reading
    💡Learnt A Lot

  • merveneriman özkanshared an impression4 years ago
    👍Worth reading
    💡Learnt A Lot
    💞Loved Up

Quotes

  • b6923066054has quoted4 years ago
    Kim daha çok düşünüyor, kim daha iyi biliyor,

    Kim daha ileriyi görüyorsa o kazanır.

    İşte hayat budur...”
  • Erdem Yeşilyurthas quoted3 years ago
    Bir gün insan virgülü kaybetti; o zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı; cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti. Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.
    Bir süre sonrada soru işaretini kaybetti ve artık soru sormaz oldu. Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu; ne evren, ne dünya, ne de kendi apartmanı umrundaydı. Birkaç yıl sonra, iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti. Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işaretleri kaldı.Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini aktarıyordu. Düşünceyi unuttu ve böylece son noktaya ulaştı...
  • Erdem Yeşilyurthas quoted3 years ago
    gün insan virgülü kaybetti; o zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı; cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti. Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.
    Bir süre sonrada soru işaretini kaybetti ve artık soru sormaz oldu. Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu; ne evren, ne dünya, ne de kendi apartmanı umrundaydı. Birkaç yıl sonra, iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti. Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işaretleri kaldı.Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini aktarıyordu. Düşünceyi unuttu ve böylece son noktaya ulaştı...

On the bookshelves

fb2epub
Drag & drop your files (not more than 5 at once)