Ядвігін Ш

Дуб-Дзядуля

  • b2388278844has quoted3 years ago
    Глыбокае яно без канца,
  • b2388278844has quoted3 years ago
    вялікае, што вокам не сцягнеш,
  • b2388278844has quoted3 years ago
    бачу зноў возера — больш за першае, але вадзіца ў ім такая
  • b2388278844has quoted3 years ago
    Зрываліся не раз буры,— як пад тапаром, шмат нашых клалася, але тыя, што аставаліся,— яшчэ вышэй падымаліся; находзілі навальніцы,— гінулі тыя, што ў неба глядзелі, а знізу падымалася маладзёж; палятала свежага насення, і ўзрасталі суседзі невядомыя, незнаёмыя...
  • b2388278844has quoted3 years ago
    Сохну ўжо я. Каб хоць два, каб хоць год далі вы мне засілку — вадзіцы чыстай, здаровай,— можа б я вам памятку пакінуў: новае пакаленне. Прысягнуў ты, дзіцятка,— дык дабудзь жа ты мне цяпер гэткай вадзіцы, пашукай, прынясі, карэньчыкі мае бедныя падлі...
  • b7147739626has quoted6 years ago
    ь не ўся вёска зайздросціла мне майго надзела. Шнур быў, пра
fb2epub
Drag & drop your files (not more than 5 at once)