door Leslie Garber
Een jonge vrouw wordt verliefd op de telg van een oude adellijke familie. Maar het kasteel van de familie lijkt vervuld van een duistere vloek…
De zandkleurige muren van kasteel Eichenbach torenden hoog op.
De melkachtige gloed van de avondzon baadde het imposante statige gebouw met zijn erkers en torens, gelegen op een heuvel, in een zacht licht.
Als je vanuit de vallei naar boven kijkt, kun je niet anders dan een zeker ontzag voelen.
Van hieruit werd eeuwenlang over het omliggende platteland geregeerd. Tot op de dag van vandaag heeft het kasteel niets van zijn sublieme uitstraling verloren.
Dus dit wordt jullie thuis, dacht de jonge barones Susanne von Radvanyi, niet zonder een lichte huivering.
Ze zat op de achterbank van een grote Mercedes limousine waarin de chauffeur van prins von Eichenbach haar had opgehaald om haar naar het kasteel van haar toekomstige verloofde Wilfried von Eichenbach te brengen. Hij wilde haar voorstellen aan zijn ouders. Susanne's hart ging sneller kloppen toen de limousine nu de smalle weg opdraaide die in kronkelende bochten naar het kasteel leidde. Aan weerszijden waren terrasvormige parken.
Wilfrieds gezicht, omlijst door donker haar, verscheen in haar geestesoog. Ze had hem ontmoet op het bruiloftsfeest van een ver familielid. Het was liefde op het eerste gezicht geweest. Zijn donkergrijze ogen, de gelijkmatige gelaatstrekken en de ingehouden, sympathieke glimlach — dit alles had haar vanaf het begin betoverd.
Een magie die zelfs bij verdere ontmoetingen niet minder was geworden.
En nu was ze hierheen gekomen op uitnodiging van Wilfried, naar de voorouderlijke zetel van zijn voorouders.
Ze keek er al naar uit. Zij en Wilfried hadden al plannen voor een engagement….
