In de Mexicaanse drugsoorlog vallen meer doden dan in Afghanistan. De oorlog wordt door leger, politie en de kartels onderling op wrede wijze uitgevochten: lijken die aan een touw onder een viaduct hangen, lichamen die uit vliegtuigjes worden gegooid en plastic zakken vol lichaamsdelen, dikwijls voorzien van een ‘narcoboodschap’. Mexico ontbijt dagelijks met een overdaad aan gruwelijke beelden.
Jarenlang is gewaarschuwd voor de Colombianisering van Mexico, maar die is al lang voltooid: Mexico is een narcostaat geworden. De narcos hebben bovendien hun stempel gezet op de hedendaagse Mexicaanse cultuur. De taal is erdoor veranderd en er is een compleet nieuw muziekgenre ontstaan: de narcocorridos of drugsballades, waarin de drugsbazen als helden worden toegezongen. In de literatuur en de film is de drugscultuur het dominante thema geworden.
Narcostaat Mexico geeft een indringend beeld van de wereld van de Mexicaanse drugshandelaren en de gruwelijke oorlog die zij hebben ontketend. Bovendien laat het boek zien hoe de georganiseerde misdaad de hoofdpersoon is geworden van de cultuur van Mexico in al haar facetten.
