Dilin Afetleri

şöyle demiştir: “Lanetleşenlerin hükmünü belirten ayet, insanların fazla sual sormalarından dolayı nazil olmuştur

Bunu söyledikten sonra sizden bir kimse sol tarafına üç defa tükürüp kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınsın.”[386]

Hz. Enes (r.a) şöyle anlatır: Halk bir gün Hz. Peygamber [s.a.v]’e sorular sordu. Hem de Hz. Peygamber [s.a.v]’i kızdıracak derecede fazla sordular. Bunun üzerine Hz. Peygamber [s.a.v] minbere çıkarak şöyle dedi:
“Benden sorun! Siz benden bir şeyi sorarsanız o şey hakkında size haber veririm.”
Bu esnada ashab-ı kiramdan bir zat ayağa kalkarak dedi ki: ‘Ey Allah’ın Resulü! Benim babam kimdir?’
Hz. Peygamber [s.a.v] cevap olarak, “Senin baban Huzafe’dir” buyurdu.
Bunun akabinde hemen kardeş olan iki genç ayağa kalktılar ve dediler ki: ‘Ey Allah’ın Resulü! Bizim babamız kimdir?’
Hz. Peygamber [s.a.v], “Sizin babanız, kendisine nisbet edildiğiniz kişidir.”
Sonra üçüncü şahıs ayağa kalkarak şöyle dedi: ‘Ey Allah’ın Resulü! Ben cennetlik miyim cehennemlik mi?’ Hz. Peygamber [s.a.v], “Sen cehennemliksin” buyurdu.
Halk, Hz. Peygamber [s.a.v]’in öfkelendiğini görünce, soru sormaktan vazgeçtiler. Bu esnada Hz. Ömer (r.a), ayağa kalkarak şöyle dedi: ‘Biz Rab olarak Allah’a, din olarak İslâm’a, peygamber olarak Muhammed’e razı olduk.’
Hz. Peygamber [s.a.v] Hz. Ömer (r.a)’e hitaben,

“Ya Ömer! Allah senden razı olsun. Otur. Muhakkak senin söylediğin hakikatin ta kendisidir” buyurdu.[385]
Hadiste ‘Hz. Peygamber [s.a.v] dedikodu, malı zayi etmek ve fazla sual sormaktan nehyetmiştir’ diye nakledilmiştir.
Hz. Peygamber [s.a.v] şöyle buyurmuştur:
“İnsanlar soru sora sora şöyle demeye başlamışlardır: ‘Muhakkak mahlukatı Allah yarattı. O halde Allah’ı kim yarattı?’ İnsanlar bunu söyledikleri zaman, siz onlara cevap olarak deyin ki; ‘O bir olan Allah’tır. Tektir. O herkesin ihtiyacını gören ve herkesin her ihtiyacı için başvurduğu Allah’tır. O, doğurmamıştır ve doğrulmamıştır ve O’na denk olacak hiç kimse yoktur

Ben sizi rahat bıraktığım sürece, siz de benim yakamı bırakın, soru sormayın; zira sizden önceki ümmetler, peygamberlerine fazla sorduklarından dolayı ve peygamberleriyle bu sebeple ihtilafa düştüklerinden ötürü helak olmuşlardır. Ben sizi herhangi bir şeyden sakındırdığım zaman, siz ondan sakının ve size emrettiğim bir şeyi ise, gücünüz yettiği kadar yapın

Onu kaydırıp küfrünü gerektiren bir sözü ağzından çıkarıncaya kadar yakasını bırakmaz

Halk bunların sonradan var olmuş olduğunu sorar. Oysa halk tabakasının vazifesi, Kur’an’da olan ibadet ve taatlerle meşgul olmaktır, ancak bu ibadet ve taatlerle meşgul olmak nefislere ağır gelir, fuzuli hareketler ise, kalbe hafif geldiğinden avam tabakadan olan bir kimse ilme dalmaktan hoşlanır; zira şeytan kendisine ‘sen âlimlerden ve fazilet ehlindensin’ hayalini verir ve bu hayali kalbinde yerleştirmek için var kuvvetiyle çalışır

Hz. Peygamber [s.a.v]’in ‘Susan kurtulmuştur’ hadis-i şerifinin sırrını anlamış olur

Kim ‘Ben İslâm’dan uzağım’ derse -eğer doğru söylüyorsa- söylediği gibidir. Eğer yalancı ise, İslâm’a sağlam olarak dönmemiş demektir.”[383

Sakın sizden bir kimse ‘benim kölem’, ‘benim cariyem’ demesin. Çünkü hepiniz Allah’ın köleleri ve kadınlarımızın hepsi de Allah’ın cariyeleridir. Aksine ‘benim hizmetçim, benim oğlum, benim kızım’ desin. Köle de ‘benim sahibim’, ‘benim sahibem’ demesin; ‘benim efendim’, ‘benim hizmet ettiğim hanımım’ desin. Çünkü hepiniz Allah’ın kullarısınız Rab ancak Allah Teâlâ’dır.”[381

Allah Teâlâ (c.c), sizi baba ve dedelerinizle yemin etmekten meneder. Kim yemin etmek istiyorsa, Allah ile yemin etsin veya sussun