In ‘Tijd is leven’ maakt Anselm Grün je bewust van tijd als waardevol goed. In ons volle en soms gestreste leven verlangen we naar rustpunten, naar ademruimte. Dat is haalbaar, volgens Grün, als je je laat inspireren door de tijdsindeling in het klooster. Binnen de kloostermuren hebben het duidelijke ritme en het vertraagde levenstempo een heilzame werking.
Anselm Grün noemt dit ‘het ritme van de ziel’. Met het anders indelen van de dag, de week en het jaar kun je bewuster met je tijd omgaan en je waardevolle tijd besteden aan die dingen die je echt belangrijk vindt.
