In De kunst van controleverlies laat Jules Evans zien dat we voor het goede leven behalve het rationele ook het irrationele nodig hebben. Maar de teugels laten vieren vinden we vaak eng. Evans laat zien hoe je dit veilig kunt doen. Hij gaat te rade bij talloze denkers en kunstenaars. Ook dompelt hij zich onder in onder andere een dansworkshop en een tantra-festival.
Evans’ interesse voor extatische ervaringen werd gewekt door een bijna-doodervaring na een ski-ongeluk. In zijn vorige boek over emoties beheersen putte hij uit de Griekse filosofie met haar nadruk op rationaliteit. Maar de Grieken kenden ook de traditie van het extatische, die Evans nu in ere herstelt.
