In Alibi's schrijft André Aciman over de plaatsen uit zijn jeugd. Barcelona, Parijs, Rome en, vooral, Alexandrië — steden waarin hij als kleine jongen heeft gewoond en waarnaar hij zijn hele volwassen leven is blijven verlangen. Zijn gevoelens zijn gecompliceerd: als hij in New York is, verlangt hij naar de zoete geuren van Egypte, maar eenmaal in Egypte verlangt hij terug naar het verlangen dat hij in New York had. Waar hij zich ook bevindt, hij wil altijd liever ergens anders zijn.
Aciman schrijft over uiteenlopende onderwerpen als het werk van Marcel Proust, de geschiedenis van Place des Vosges in Parijs, zijn eigen Joodse geschiedenis en een onbekend stadje in Noord-Spanje. Het resultaat is een bundel prachtige, zinnelijke essays die in feite een zelfportret zijn van een groot stilist.
