Mesnevi Terapi

Mevlana der ki…

“İnsanda güzel olan yüzdür,

Yüzde güzel olan gözdür,

Ama insanı insan yapan ağızdan çıkan sözdür...”

“Üzülme” der, Mevlana...

“İstediğin bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için... Ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur...”

Gerçeği öğrendim bir gün...Ve gerçeğin acı olduğunu...Sonra dozunda acının, Yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.
Her canlının ölümü tadacağını,Ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Dostlarım,Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.Olur ya... Kalp durur...Akıl unutur...Ben dostlarımı ruhumla severim.O ne durur, ne de unutur...

Açlığa sabredersin, adı “oruç” olur.
Acıya sabredersin, adı “metanet” olur.
İnsanlara sabredersin, adı “hoşgörü” olur.
Dileğe sabredersin, adı “dua” olur.
Duygulara sabredersin, adı “gözyaşı” olur.
Özleme sabredersin, adı “hasret” olur.
Sevgiye sabredersin, adı “AŞK” olur.

İnsanın motivasyonunu en çok engelleyen şey tembellik eğilimidir. İnsanoğlunun cennetten kovulması aceleciliğiyle, cennete girememesi de tembelliğiyle ilgilidir. Hz. Âdem’in cennetten indirilmesinde memnu meyveyi yeme ile sembolize edilen durum Hz. Âdem’in Hz. Havva’dan alacağı zevkler anlamında değerlendirmelidir. Gerçekten de insanoğlu zevke ulaşma konusunda Yaratıcı’nın

Güzellik bakan gözdedir” sözünü vurgulayan bir hikâye… Aşk insanda duygusal körlük meydana getiriyor. Kişinin hissettiği yoğun duygular, sevdiğinin kusurlarını görmesini engelliyor. Engellediği için de ortalama bir insan için kusur olan bir şey o kişi için kusur olmuyor.

İbret almayı, uyanmayı, Allah’tan dile; kitaptan, sözden, harften, dudaktan değil!

Başkasının ayıbıyla uğraşan insanların zihin dünyalarında yanlış inanışlar vardır. Bu yanlış inanışlardan biri kendini kanıtlama çabasıdır. “Ben biliyorum, ben bir hata yakaladım” diyerek kendilerini kanıtlamaya çalışırlar. Bazıları da kibirlidirler ve yalancı bir özgüvenleri vardır. Bazı insanlarınsa özgüvenleri o kadar zayıftır ki “Beni eleştiriyorlarsa haklılardır” diyerek başkalarının haklı ya da haksız olup olmadığına bakmadan inanıp ona karşılık verirler.

Eleştirilerde “Dur, Düşün, Sonra İnan”

Âlemin ayıbını söyleyen daha fazla yol kaybeder.