Pierwsza wojna punicka dobiegła końca. Choć władze Kartaginy zatrudniły tysiące najemników, nie spieszą się z wypłatą żołdu. W obozie żołnierzy rośnie napięcie. Jeden z nich — Matho przewodzi grupie, która w ramach buntu pustoszy ogrody pałacu wodza Hamilkara. Żołnierze zostają wygnani poza miasto, gdzie mają oczekiwać zapłaty. Wkrótce docierają do nich niepokojące wieści, które prowadzą do oblężenia Kartaginy. Mieszkańcy zostają odcięci od świata. Na ulicach panuje głód. Jakby tego było mało, Matho wykrada z Kartaginy święty zaimf, co jeszcze mocniej podsyca strach wśród lokalnej społeczności. Salambo — córka Hamilkara, za namową kapłanów, udaje się do namiotu Matho, by odzyskać przedmiot kultu.
Gustaw Flaubert (1821–1880) — francuski pisarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu. Sławę przyniosła mu powieść „Pani Bovary". Flaubert odrzucił romantyzm i wypracował własną koncepcję estetyczno-filozoficzną sztuki obiektywnej, udokumentowanej, dążącej do prawdy i piękna. Autor często uważany jest za ojca nowoczesnej powieści.
