“sosyal yaşamdaki yabancılaşma” yüzünden hoşgörü göstermeyi daha kolay buluyor. Yabancılaşma (aynı zamanda) mesafenin de sosyal dokunun içine katıldığı anlamına gelir: başkalarıyla yanyana yaşasam bile, normal halde onları görmezden gelirim. Başkalarına çok yakınlaşmama izin yoktur; başkalarıyla belli dışsal “mekanik” kurallara boyun eğerek, onların “iç dünyalarını” paylaşmadan etkileşim içinde olduğum bir sosyal uzamda hareket ederim – ve belki de, alınacak ders, bazen, bir doz yabancılaşmanın yaşam tarzlarının huzurla birarada varolması için vazgeçilmez olduğudur. Bazen, yabancılaşma bir sorun değil bir çözümdür.