Dwóch przyjaciół wchodzi na zamknięty teren pełen rozległych budynków i zadbanych ogrodów. Główny bohater emocjonuje się wyprawą, porównuje zabudowania do Hollywood, raz po raz wyrzuca z siebie krótkie rymowanki, jest niejako «pod władaniem poezji». Jego towarzysz, Właduchna, opanowany i obojętny, tłumaczy mu, że to teren szpitalny i odprowadza go do gabinetu lekarskiego. To klinika dla psychicznie chorych, a czytelnik wraz z głównym bohaterem poznaje coraz lepiej rzeczywistość szpitala oraz relacje między kuracjuszami i personelem.
Jerzy Bandrowski (1883–1940) — polski pisarz, dziennikarz, tłumacz języka angielskiego. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim i slawistyki w Pradze. Zadebiutował nowelami w warszawskim „Kurierze Porannym". Współpracował z „Kurierem Świątecznym", lwowskim „Słowem Polskim" i „Kurierem Poznańskim". Był autorem powieści obyczajowych, sensacyjnych oraz książek dla dzieci. W 1951 roku jego utwory znalazły się na liście pozycji objętych cenzurą i wycofano je z polskich bibliotek. Prywatnie był bratem pisarza Juliusza Kadena Bandrowskiego.
