Pewnego mroźnego popołudnia w gościńcu „Pod Złotą Gwiazdą" w Różewie zjawia się młody literat. Nikt z miejscowych nie znał dotychczas kogoś takiego, więc obecność gościa wywołuje lokalną sensację. Ten zaś w spokoju najpierw czyta przywiezioną ze sobą górę książek, a później zabiera się za pisanie. Pewnego dnia dochodzi do tragicznego zdarzenia, w wyniku którego pisarz niemal traci życie. Jak to zdarzenie odbije się na jego twórczości? Może zamiast pisania wierszy powinien wziąć na warsztat zupełnie inną formę?
Jerzy Bandrowski (1883–1940) — polski pisarz, dziennikarz, tłumacz języka angielskiego. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim i slawistyki w Pradze. Zadebiutował nowelami w warszawskim „Kurierze Porannym". Współpracował z „Kurierem Świątecznym", lwowskim „Słowem Polskim" i „Kurierem Poznańskim". Był autorem powieści obyczajowych, sensacyjnych oraz książek dla dzieci. W 1951 roku jego utwory znalazły się na liście pozycji objętych cenzurą i wycofano je z polskich bibliotek. Prywatnie był bratem pisarza Juliusza Kadena Bandrowskiego.
